شــاید کسی حــال مرا پــرسیــده باشد            یا اشــک چشمــان تـرم را دیــده باشد

 حق دارد این قلبی که مهمان خدا بود            از دوری مــاه خــدا رنــجــیــده بـاشد

کِی میرسد تا آسمـان ها... بنده ای که            در گـوشــۀ زنــدان تن پــوسیــده باشد

پیـروز میدان جهــاد روزه داری ست            هرکس که با نفس خودش جنگیده باشد

فطــر آمده تا فطــرت خود را بیــابیـم            گمگــشته ای که روشنــای دیــده باشد

امکــان ندارد سفــره دار ماه غـفــران            تا این زمـان ما را نیــامــرزیــده باشد

شایـد خــدا در لحظه های روشن قــدر            ما را به عشق مــرتضی بخـشیده باشد

بخشیده خواهد شد کسی که بین روضه            بر روی گونه اشک غــم بـاریده باشد

رمز شروع گریه با ذکر حسین  است            چشمی اگر چون چشمه ای خشکیده باشد

دنــیــا نــدیــده تا به حــالا پـیکری را            که ایـنـچـنـین روی زمین پاشیده باشد

عــالــم نــدیــده که کــسی مانند زینب            مــرثــیــۀ گــودال را فـهـمـیــده بــاشد

حـتّی اگــر زیر گــلویـش را به جــای            مادر... میــان کــربــلا بــوسیده بـاشد

خنجر رسید و از قفا سر را جـدا کرد

خورشید را روی فـراز نیــزه جا کرد